Iedere woensdag in de 40dagentijd delen we een gedicht. Uitgezocht door ds. Reinoud Koning. Om je te prikkelen of even stil te zetten. Lees de gedichten op een rustig moment.

Gedicht

Voor al de dagen
waarop je het niet meer ziet zitten.
Voor al de dagen
waarop je twijfelt aan alles en iedereen.
Voor al de dagen
waarop het verdriet met je aan de haal gaat.

Voor al de dagen
waarop je zo heftig teleurgesteld bent in jezelf.
Voor al de dagen
waarop je je pijnlijk eenzaam voelt.
Voor al de dagen
waarop je hoopte dat het leven je meer had gegeven.

Voor al de dagen
waarop melancholie je enige metgezel is.
Voor al de dagen
waarop je weer je escape neemt tot die oude vluchtroute.
Voor al de dagen
waarop je leven aanvoelt als een doodlopende straat.

Wanneer je op zo’n dag
weer dreigt te verdwalen in je eigen duisternis.
Durf dan goed voor jezelf te zijn,
en laat die ene gedachte in je hart toe
dat Hij niet alleen de wereld heeft liefgehad tot het einde
maar ook jou heeft liefgehad tot het einde.

Tot het einde van alles
waar jij je zo bang en onzeker over voelt.
Hij heeft je liefgehad, heeft je lief
en zal je liefhebben tot het einde, jouw einde.

Tot het einde –
tot alle lijden en chaos
in deze wereld en in onszelf
is overwonnen, achtergelaten en vergeten.

Tot de laatste traan is opgedroogd.

Toelichting
Het valt me niet makkelijk om dit te schrijven
misschien wel juist hierom, dat ik deze waarheid
zo vaak niet voel, niet begrijp en er niet mee uit de voeten kan.
Toch weet ik diep vanbinnen, dat het mijn lifeline is;
het zal de Trooster zijn, die het me blijft influisteren.
aanwezig in de stille stem in mijn hart,
aanwezig in mijn vrienden en vriendinnen,
die me er aan blijven herinneren,
aanwezig in die ene onbekende in wie Christus
mij in een ongezocht moment van genade tegemoet komt,
aanwezig in de gemeenschap der heiligen
al zingend, biddend, delend en levend,
aanwezig in de kracht van de sacramenten,
aanwezig in de oude woorden van de Schrift
die mij aanhoudend vertellen over die mysterieuze liefde
aanwezig in hem, Christus Jezus,
over wie getuigd wordt door Johannes:

‘Hij had de mensen die hem in de wereld toebehoorden lief,
en zijn liefde voor hen zou tot het uiterste gaan.’
(Johannes 13:1)

Iedere week word je uitgedaagd tot een challenge. Dit zijn kleine vastenacties van een week. De challenge is telkens gekoppeld aan één van de doelen van het vasten: je leegmaken voor God, je laten vullen door God, je verbinden met de lijdende medemens.

Steeds meer mensen zitten in de schulden. En het is zo makkelijk om te denken: eigen schuld, dikke bult. Maar schulden zijn dichterbij dan we denken. Er is een steeds grotere groep onder de dakloze mensen die gewoon een baan heeft. Tel een echtscheiding, het woningtekort, een klein sociaal netwerk bij elkaar op en dakloosheid is ineens heel dichtbij. De documentaire Schuld en boete (via NPOstart te zien) geeft hier goed inzicht in.

Een echtpaar in de schuldsanering krijgt 50 euro leefgeld. Een gezin met twee kinderen in de schuldsanering krijgt 70 euro. Voor ieder kind meer komt er 10 euro bij. Hiervan betaal je de boodschappen maar ook dat cadeautje voor het kinderfeestje waar de jongste voor is uitgenodigd. En op is op. We dagen je uit deze week dit geld te pinnen en daarvan te leven. Te eten, te drinken en de extraatjes van te betalen waar je anders niet over nadenkt. Zonder de voorraadkast te plunderen. Eén week naast hen te gaan staan. Om het oordeel los te laten. Neem tijd om te bidden voor de mensen van de Voedselbank en voor stichting Schuldhulpmaatje die deze mensen helpt.

Bijbeltekst: Deuteronomium 15:7-11 (NBV21)

7 Wanneer er in een van de steden in het land dat de HEER, uw God, u zal geven, iemand van uw volksgenoten arm is, mag u niet hardvochtig zijn en uw hart niet sluiten voor die arme.

8 Integendeel, u moet uw hand voor hem openen en hem lenen zoveel hij nodig heeft.

9 Pas op dat u niet de gedachte koestert: Het zevende jaar, het jaar van de kwijtschelding, komt dichterbij, waardoor u de arme niets gunt en hem met lege handen laat staan. Want dan zal hij de HEER over u aanroepen en treft u schuld.

10 Geef hem ruimhartig en zonder spijt. Dan zal de HEER, uw God, u zegenen in alles wat u doet.

11 Armen zullen er altijd zijn in uw land. Daarom gebied ik u vrijgevig te zijn tegenover iedereen die in moeilijkheden verkeert en arm is in uw land.

Vandaag luisteren we naar een lied. Dit lied van Matthijn Buwalda is uitgekozen door Anja de Jong -Snapper.

‘Het leven dat ik leef gaat vaak niet zoals ik zou willen. Mijn gebed lijkt dan niet gehoord. Maar door het kruis weet ik dat ook Jezus het moeilijk vond Zijn last te dragen en Hij deed dit voor ons. Hier ben ik Hem dankbaar voor en daarom is dit lied belangrijk voor mij. ‘

De songtekst kun je hieronder lezen. Beluister het lied via de website van Matthijn Buwalda of door op de mediaspeler hieronder te klikken.

Songtekst

Ik wil zo graag, een ander dienen
om zelf tot bloei te komen.
Me zelf leren verliezen,
om weer op winst te mogen hopen.

Het is 1 keer vaker opstaan,
dan je ooit gevallen bent.
‘k bid om 1 keer meer genade,
die me red van wie ik ben.
De kunst is om een kind te zijn,
dan wordt je pas volwassen.
Ik leer een kruis te dragen
om vrij te worden van mijn lasten.
Laat me 1 keer vaker opstaan
dan ik ooit gevallen ben.
‘k bid om 1 keer meer genade,
die je red van wie je bent

Niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn.
Nee niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn,
maar hoe harder ik moet knokken,
des te mooier straks de overwinning.
Niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn.
Nee niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn, maar
thuis kom je pas echt als je de weg kent die er aan vooraf ging.

Het leven is iets anders dan de lucht in mijn longen,
leven is iets anders dan het hart dat blijft kloppen.
Ik wil voelen wie ik ben,
in mijn bloed en in mijn botten.
Ik wil vuur dat niemand dooft.
Ik wil steeds iets meer geloof.

Niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn.
Nee niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn,
maar hoe harder ik moet knokken
des te mooier straks de overwinning.
Niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn.
Nee niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn, maar
thuis kom je pas echt als je de weg kent die er aan vooraf ging.

Ik schud het stof van mijn voeten en loop door.

Iedere woensdag in de 40dagentijd delen we een gedicht. Uitgezocht door ds. Reinoud Koning. Om je te prikkelen of even stil te zetten. Lees de gedichten op een rustig moment.

Genesis 3:9-11
Maar God, de HEER, riep de mens:
“Waar ben je?”
Hij antwoordde:
“Ik hoorde U in de tuin en werd bang omdat ik naakt ben; daarom verborg ik me.”
“Wie heeft je verteld dat je naakt bent? Heb je soms gegeten van de boom waarvan ik je verboden had te eten?”

Gedicht

“Wil je me lijmen als ik breek”
zingt Maaike Ouboter

Bij deze woorden denk ik
aan de val in het paradijs.

Voor even leek het wel wat;
“ze zijn een lust voor het oog”
flitste nog door een argeloos hoofd.

Het leek wel wat, zoals zo vaak,
wanneer in ons leven de illusie zich
voordoet als een vergezicht,
maar na het gegeten te hebben,
verandert in stomme chaos.

Zondeval, is de traditie het gaan noemen.
In mijn gedachten is het als de val
van een kristallen glas. De grond breekt het
in duizend stukjes spattend uiteen.

De schade heet schaamte,
dit was de bedoeling niet.

In ontelbaar veel stukken spat ons leven uiteen.
Wanhopig grijpen we de delen bijeen
en doen een poging er iets van te maken.

En dan zijn er de woorden uit de avondkoelte,
ze leven voort, in ieder die zich weet aangesproken
“Adam, Eva, mens, waar ben je?”

Schaamte heeft duizend namen,
voor alles wat we geweest zijn,
gedacht, gedaan en nagelaten hebben,
en de toets van de liefde niet kan doorstaan.

En ik denk opnieuw:
“als ik breek, wilt U mij dan lijmen?”

Erbarm U, God.