Zondagavond staat de Bergrede centraal. Het is een dienst binnen het kader van het jaarthema over Bijbellezen. We gaan samen een groot gedeelte uit Matteüs 5-7 lezen. Tussen de teksten in zitten kleine (poëtische) overwegingen die ons willen helpen om dieper tot de schoonheid en de kracht van de woorden door te dringen. Maar, hoe omschrijf je de ‘radicaliteit’ van de Bergrede? (Dit woord wordt genoemd in het jaarboekje – dat trouwens een beladen woord is geworden in een tijd van radicale groepen en radicale politici.) Ik kies voor kort en krachtig: ‘Kwetsbaar is oké’.