Dag 37 – Beelddicht – De Bovenzaal
Iedere woensdag in de 40dagentijd delen we een gedicht. Uitgezocht door ds. Reinoud Koning. Om je te prikkelen of even stil te zetten. Lees de gedichten op een rustig moment.
De Bovenzaal
Jezus stond van tafel op,
legde zijn bovenkleren af
en bond een linnen schort om zijn middel.
Daarna goot Hij water in een waskom
en begon Hij de voeten
van zijn leerlingen te wassen.
Johannes 13:4
Onverwacht
overrompelt Hij onze orde,
wanneer zijn handen doen
wat zijn hart verlangt.
Het bovenkleed afgelegd
gehuld in wit linnen
ontbloot Hij zijn wezen
wast diep gebogen
allen de voeten.
Hoe ver is Hij bereid te gaan
om onze dwaasheid
aan het licht te brengen,
om ons te leren
wat ware liefde is?
Uren later
overrompelen wij Hem,
onze eigen orde koesterend:
een purperen kleed,
een kroon van doornentakken,
er wordt gelachen,
gespot, geslagen,
nog even doorschreeuwen
en we zijn van hem af.
‘Zie de mens!’
roept een stem..
Is dat hij
of zijn dat wij?
Wiens naaktheid
wordt deze dag ontbloot
opnieuw hervonden?
Purper en wit
wisselen van kleur,
in Hem, in ons.
Koning en koningskind,
gekroonde mens,
levend van Gods genade.
In wit en water gewassen
een koningsmantel
om jouw schouders gelegd.
Toelichting
In de bovenzaal hangt een ongrijpbare stilte,
terwijl een vreemd gevoel de leerlingen bekruipt.
Blikken vinden elkaar. Niemand zegt iets.
‘Wat doet hij nu dan?’ hoor je ze denken.
Jezus trekt zijn bovenkleed uit,
knoopt zorgvuldig een doek voor,
zoals slaven en bedienden doen.
Dan knielt hij bij Filippus neer,
Johannes volgt, daarna Levi, Jacobus,
en ja, ook Judas Iskariot.
Niemand slaat hij over.
Petrus komt er niet mee weg.
Hij doet wat niemand durfde,
maar eigenlijk wel wilde;
Je laat je toch niet door de Meester
de voeten wassen?
Is dit de norm?
Is dit artikel 1 uit de grondwet
van het koninkrijk van de hemel?
Wat een goddelijke absurditeit
of is het geniaal en snappen wij het simpelweg niet
omdat we sinds het paradijs zo blind zijn geworden?
De Zoon als voetenwasser.
Beeld van de Vader is hij toch,
drager van de Geest als geen ander?
Welke God wast de voeten van zijn schepselen?
En wie wil deze God aanbidden en dienen?
Dit is zo intens en zo diep,
maar ook zo moeilijk te doorgronden –
laten we eerlijk zijn.
Zalig word je door Hem genoemd,
als je dit niet alleen begrijpt,
maar er vooral ook naar durft te leven.
In stilte voltrekt zich het laatste onderwijs.
Hij doet het voor. Zijn uitleg is uiterst kort.
Er zijn eigenlijk ook geen woorden voor.
Alleen door het maar gewoon te gaan doen,
na heel veel voeten te hebben gewassen,
zul je het langzaam leren begrijpen.
