Dag 3 – Vasten is je verbinden met je (lijdende) medemens

Daarnaast gebeurt er nog iets wanneer wij vasten. In ons kleine lijden verbinden we ons met het grote lijden van zoveel mensen in deze wereld. Er komt ruimte om naast hen te staan. Voor hen te bidden. En met hen te delen. Daarom heeft de kerk de vastentijd aan een goed doel gekoppeld.

Vasten is niet alleen voor onszelf. Het is ook om de ander. Omdat er zoveel anderen zijn die niet geboren zijn in de omstandigheden waarin wij ons in Nederland bevinden. Praktisch zou je kunnen zeggen: wat je niet uitgeeft aan vlees of alcohol of snoep, dat houd je over en deel je met je naaste die het slechter heeft dan wij. Maar het gaat dieper dan dat. Het is een verbinding die God ons op het hart legt als we Hem laten spreken in de leegte die we openlaten door te vasten. Een verbinding met ieder mens als een geliefd kind van God. Of hij of zij zich daar nu van bewust is of niet. Het opent onze ogen op een nieuwe manier.

Vraag: Geloven en geven, hoe verhouden die twee zich tot elkaar voor jou?

Gebed: Trouwe Vader, wij mogen U zo noemen door Jezus onze Heer. Wij zijn Uw kinderen en daardoor broers en zussen van elkaar. Maar Uw Zoon droeg ons op ieder mens die op ons pad komt als onze zuster, broeder, onze naaste, lief te hebben als onszelf. Wij bidden U, help ons liefhebben. Heilige Geest, maak ons opmerkzaam. Leer ons bidden voor een wereld die in brand staat. Voor hen die lijden, ver weg en dichtbij. En geef ons een vrijgevig hart.