Dag 19 – Gedicht – Zonder einde

Iedere woensdag in de 40dagentijd delen we een gedicht. Uitgezocht door ds. Reinoud Koning. Om je te prikkelen of even stil te zetten. Lees de gedichten op een rustig moment.

Gedicht

Voor al de dagen
waarop je het niet meer ziet zitten.
Voor al de dagen
waarop je twijfelt aan alles en iedereen.
Voor al de dagen
waarop het verdriet met je aan de haal gaat.

Voor al de dagen
waarop je zo heftig teleurgesteld bent in jezelf.
Voor al de dagen
waarop je je pijnlijk eenzaam voelt.
Voor al de dagen
waarop je hoopte dat het leven je meer had gegeven.

Voor al de dagen
waarop melancholie je enige metgezel is.
Voor al de dagen
waarop je weer je escape neemt tot die oude vluchtroute.
Voor al de dagen
waarop je leven aanvoelt als een doodlopende straat.

Wanneer je op zo’n dag
weer dreigt te verdwalen in je eigen duisternis.
Durf dan goed voor jezelf te zijn,
en laat die ene gedachte in je hart toe
dat Hij niet alleen de wereld heeft liefgehad tot het einde
maar ook jou heeft liefgehad tot het einde.

Tot het einde van alles
waar jij je zo bang en onzeker over voelt.
Hij heeft je liefgehad, heeft je lief
en zal je liefhebben tot het einde, jouw einde.

Tot het einde –
tot alle lijden en chaos
in deze wereld en in onszelf
is overwonnen, achtergelaten en vergeten.

Tot de laatste traan is opgedroogd.

Toelichting
Het valt me niet makkelijk om dit te schrijven
misschien wel juist hierom, dat ik deze waarheid
zo vaak niet voel, niet begrijp en er niet mee uit de voeten kan.
Toch weet ik diep vanbinnen, dat het mijn lifeline is;
het zal de Trooster zijn, die het me blijft influisteren.
aanwezig in de stille stem in mijn hart,
aanwezig in mijn vrienden en vriendinnen,
die me er aan blijven herinneren,
aanwezig in die ene onbekende in wie Christus
mij in een ongezocht moment van genade tegemoet komt,
aanwezig in de gemeenschap der heiligen
al zingend, biddend, delend en levend,
aanwezig in de kracht van de sacramenten,
aanwezig in de oude woorden van de Schrift
die mij aanhoudend vertellen over die mysterieuze liefde
aanwezig in hem, Christus Jezus,
over wie getuigd wordt door Johannes:

‘Hij had de mensen die hem in de wereld toebehoorden lief,
en zijn liefde voor hen zou tot het uiterste gaan.’
(Johannes 13:1)